De nieuwe kleren van de keizer… hoe niet alles is wat het lijkt in mineralenland

Ken je het sprookje van de nieuwe kleren van de keizer nog? Die arme keizer die zich door een stel mooie praatjesmakers liet wijsmaken dat hij gekleed was in dure gewaden die alleen zichtbaar waren voor hele slimme en deugdzame mensen. De goedgelovige keizer paradeerde naakt over straat, opgelicht door onechte kleermakers die hem enkel gebakken lucht hadden verkocht.

Zoals deze kleermakers vinden we in mineralenland ook mensen die dingen verkopen die niet zijn wat ze beloven te zijn. Onlangs kwam ik een advertentie tegen waarin stukken glas werden aangeboden tegen bizarre prijzen Dit glas was, aldus de verkoper, zeer magisch en hielp tegen allerlei problemen en gezondheidskwalen. Het was ook geen gewoon glas, maar vulkanisch glas dat ontstaan was op hoogenergetische plekken. Helaas was dit glas niets meer dan fabrieksglas met een kleurtje. Toen ik hier een opmerking over maakte werd ik weggezet als de keizer uit het sprookje. Ik was er nog niet klaar voor, geen wonder dat ik enkel ‘gewoon’ glas zag. Het was nog niet voor mij bedoeld. Met andere woorden, ik was spiritueel nog te dom en kon niet zien wat ik zou moeten zien. 

Helende stenen zijn het helemaal op dit moment. Nu steeds meer beroemdheden zich openbaar als spiritueel presenteren is het geloven in de werking van stenen van het hippie en geitenwollensokkenhoekje ineens hip en modern geworden. Via tijdschriften en social media wordt het onder de aandacht van een hele grote groep mensen gebracht. Helaas is ook in deze bewuste en spirituele wereld het geld een grote speler. Waar het op het eerste oog gaat om zelfbewustwording, groei en verdieping is er ook in deze wereld veel niet wat het lijkt. 

Fake it until you make it
Welkom in de wereld van de nep en namaakstenen. Dankzij de goedkope markten in Azië en Afrika is het lucratief geworden om dingen die hier gewild zijn na te maken. Daarin zijn stenen niet uniek. Op AliExpress, Temu, Shein en aanverwante platformen is van alles wel een goedkope variant te koop. Dat bij deze dingen de kwaliteit sterk te wensen overlaat of er niet-goedgekeurde materialen zijn gebruikt vergeten veel mensen zodra ze zien dat het een schijntje kost van de prijs die ze hier in de winkels zien. Laat staan het glasharde stelen van mooie ideeën en kunst van hardwerkende creatieve geesten. 

Je zou het misschien niet verwachten, maar ook stenen worden nagemaakt en hier (en op veel andere plekken) voor luttele bedragen verkocht. Het lijkt zo mooi… een stuk dure citrien dat ineens maar drie dollar kost. Of een malachiet ketting die je hier niet voor onder de veertig euro hebt staat daar ineens voor een fractie van die prijs te koop. Geen wonder dat mensen denken daar koopjes te kunnen halen. Helaas is goedkoop daar vaak duurkoop en blijken de stenen nep te zijn. Slechte en goedkope imitaties, glas, klei, geverfde stukken kwarts of agaat, noem het maar op. En denk niet dat je veilig bent voor deze praktijken wanneer je inkoopt bij groothandels of winkels hier in Europa. Deze namaak stenen hebben hun weg gevonden naar talloze stenenwinkels en beurzen. Het lastige is dat veel verkopers geen idee hebben dat ze namaakproducten verkopen. Dat is een kwalijke zaak, want je zou denken (en hopen) dat iemand die iets verkoopt ook weet wat hij of zij verkoopt en kennis heeft van de producten. De werkelijkheid is anders. Veel verkopers hebben geen idee dat ze namaakstenen hebben ingekocht. De Nederlandse wet geeft aan dat de verkoper de plicht heeft om eerlijke informatie te geven over de aangeboden waren. Daar gaan dus veel mensen helaas de mist in. Ook al koop je het in goed vertrouwen bij een groothandel in als zijnde echt, jij hebt als verkoper de plicht om je te verdiepen in het product dat je aanbiedt.

Baat het niet…. soms schaadt het wel
Wat kan een steen nu voor kwaad zou je denken. Als iemand zich er goed bij voelt, laat diegene dan gewoon een steen bij zich dragen. Ja, helemaal waar. Alleen zijn niet alle stenen zonder risico. Zo zijn er stenen die zware metalen bevatten (arsenicum, chroom, lood, etc), stenen die radioactief zijn en stenen die asbest bevatten. Nee, je gaat echt niet dood wanneer je zo’n steen zonder te weten wat het is bij je draagt. Maar helemaal zonder risico is het natuurlijk niet. Stel je voor dat je een radioactieve steen iedere dag om je hals aan een ketting draagt. Het is geen hoogradioactief iets, maar die continue blootstelling kan best invloed hebben op de plek waar je deze draagt. Ook zal je geen acute vergiftiging oplopen van een steen waar arsenicum inzit die je als knuffelsteen gebruikt. Maar het is een hype om stenen ook te gebruiken om bijvoorbeeld in drinkwater te leggen zodat dit water de energie van de steen zou opnemen. Als dit water gedronken wordt, dan krijg je deze helende energie dus binnen. Doe je dat met een steen waar zware metalen inzitten gaat dat de eerste tijd gewoon goed. Maar, afhankelijk van de steen, het kan bij langdurig gebruik zorgen voor ophoping van deze zware metalen in je lichaam.

Neem bijvoorbeeld amazoniet. Op zich een onschuldig mineraal. Alleen dankt het de mooie groene kleur aan het element lood. Er zijn tests uitgevoerd waarbij een stuk amazoniet in een oplossing ligt die vergelijkbaar is met ons speeksel. Na een uur bevat dit water 5 keer meer lood dan de toegestane hoeveelheid in kinderspeelgoed. Niet doen dan, dat water drinken, zegt menigeen. Maar amazonietsteentjes zijn verwerkt in veel ‘watersets’, een mix van kleine steentjes die je in je drinkwater moet leggen. Ook zijn amazonietkraaltjes te vinden in veel kinderkettingen en armbanden. Dit is absoluut niet verstandig, vooral niet voor erg jonge kinderen die deze dingen in hun mond steken. 

Eenzelfde soort verhaal is shungiet. Dit is een koolstofhoudende mineraloide (geen mineraal) waar allerlei positieve werkingen aan toegeschreven worden. Een veelgenoemde eigenschap is dat het water kan zuiveren van allerlei nare dingen die erin kunnen zitten. Niet zo gek gedacht, koolstoffilters zijn algemeen bekend als waterzuiveraars. Maar helaas is lang niet alle shungiet die verkocht wordt zuivere koolstof. Al wanneer er slechts 35% koolstof inzit mag het shungiet heten. Dat betekent dus dat er soms tot wel 65% aan andere stoffen inzit. Deze stenen zijn onderzocht en er komt een waslijst aan elementen uit waarbij ook dingen die je liever niet in je drinkwater hebt (lood, koper, arsenicum, chroom, etc). Dat maakt zo’n setje shungiet voor in je drinkwater ineens een stuk minder aantrekkelijk. 

Met kinderen is het nog belangrijker om op dit soort dingen te letten. Kinderen worden vaak aangetrokken door felle kleuren. Jammer genoeg zijn er prachtige ‘stenen’ op de markt in felle kleuren die ook niet helemaal zijn wat je denkt. Knalrode lopezietkristallen bijvoorbeeld. Prachtig om te zien, maar gegroeid in een laboratorium en behoorlijk giftig dankzij de aanwezigheid van zeswaardig chroom. Krijg je dat dan zo maar binnen? Nee, niet zomaar. Maar het lost relatief makkelijk op (al in lauw kraanwater). Denk je eens in wat dit doet in een zweterig kinderhandje… 

Kleermakers en naakte keizers
Ik wil geloof in stenen of spiritualiteit niet wegzetten als onzin, ook al heb je misschien die indruk gekregen in dit verhaal. Zeer zeker niet. Ik wil je wel vragen om je niet te gedragen zoals de keizer die zijn mond niet open durfde te doen tegen de kleermakers uit angst niet slim genoeg gevonden te worden. Een mooi verhaal doet een steen verkopen. Alleen moet dit wel een oprecht verhaal zijn. Een verhaal waarin je beloofd wordt dat een steen je geneest van een kwaal is geen oprecht verhaal. Dat doet een steen namelijk niet. Het is ook bij wet verboden om dit te beloven. En wanneer je een kleermaker tegenkomt die je iets wil verkopen wat je niet vertrouwt, maar je zegt dat je dat alleen kan zien als je er klaar voor bent of ver genoeg bent op je spirituele pad, laat die kleermaker dan alsjeblieft links liggen en loop door. Probeer de essentie van dingen te doorgronden en laat je niet meeslepen door mooie verhalen, beloftes of namen. Want ja, namen van stenen zijn ook niet altijd wat ze zouden moeten zijn. We moeten onderscheid maken tussen wetenschappelijk geaccepteerde mineraalnamen en handelsnamen. Een mineraal heeft een naam die is vastgesteld door een groep wetenschappers en die internationaal geldt. Vaak zie je in de handel echter dat deze namen vervangen worden door mooier klinkende namen. Namen bedacht door verkopers of mensen die zich op esoterisch vlak bezighouden met stenen. Zo’n bedachte naam zegt soms iets over de vermeende eigenschappen of associaties met goden, godinnen, magische plekken, volken, enzovoort. Zo heet rode kwarts met hematiet ook wel vuurkwarts, red healer of Maria Magdalena kwarts. 

Weet je wat je koopt als je een steen met zo’n naam koopt? Deze namen hebben ook een risico. Ze ontnemen je de mogelijkheid om te weten wat je koopt. Zilveroog serpentijn bijvoorbeeld. Mooie naam voor serpentijn met asbest erin. Had het gewoon de feitelijke naam gehad (serpentijn met chrysotiel), dan verkoopt het waarschijnlijk een stuk minder goed.

Of bumblebee ‘jaspis’…. Wist je dat daar het arsenicumhoudende mineraal realgaar inzit en eigenlijk helemaal geen jaspis is? Eigenlijk zou iedere verkoper je moeten vertellen wat een steen precies is, zodat je zelf een weloverwogen keuze kunt maken of je dat wel of niet in huis wilt halen. En als je weet dat een deel van deze bedachte namen zijn vastgelegd in handelsregisters, dan moet er een belletje gaan rinkelen over de reden waarom die naam gegeven is…. om de handel.   

Gelukkig zijn er ontzettend veel mooie en veilige echte mineralen te koop en vooral ook zelf te vinden. Laat je niet gek maken door mensen die proberen jou te benaderen als de keizer. Wees kritisch en ga zelf op onderzoek uit. Sta daarbij open voor allerlei invalshoeken en vertrouw op je eigen gezonde verstand en gevoel. Niemand kan jou vertellen wat je moet voelen bij een steen en je mag al helemaal niet het gevoel krijgen spiritueel minderwaardig te zijn als je iets niet ziet of voelt zoals die ander dat oplegt.