The Glastonbury Thorn

This blog is not yet available in English. Sorry.

Last night of the proms…. vanavond is het weer zo ver. Live op de BBC is de afsluiting te zien van de reeks van 75 proms ofwel promenadeconcerten. Deze laatste concertavond van het proms-seizoen heet Last Night of the Proms en wordt gehouden in de Royal Albert Hall in Londen. You either love it or hate it. Het is een net iets te uitbundige demonstratie van Britishness. Inclusief vlaggen, kleding, de gebruikelijke traditionele muziekstukken en natuurlijk Her Majesty the Queen. Ik zal eerlijk zijn, ik vind het geweldig! Ik sta nog net niet mee te zwaaien met een mini Union Jack, maar als ik de kans krijg zing ik luidkeels mee met Rule Britannia en Land of Hope and Glory. En ook het volkslied, God save the Queen, wordt door mij heel sfeervol en niet echt zuiver meegezongen. Maar het meest bijzondere muziekstuk van die avond vind ik toch ieder jaar weer ‘Jerusalem’.

Het stuk ‘Jerusalem’ is de op muziek gezette versie van een gedicht van William Blake. De muziek is van Charles Hubert Parry. Oorspronkelijk heet het gedicht van Blake ‘And did those feet in ancient times’. Hij schreef het in 1804. Verwarrend genoeg is dit stuk de introductie van het epische gedicht ‘Milton’ en komt het dus niet uit zijn boek ‘Jerusalem’.

And did those feet in ancient time
Walk upon England’s mountains green?
And was the holy Lamb of God
On England’s pleasant pastures seen?
And did the Countenance Divine
Shine forth upon our clouded hills?
And was Jerusalem builded here
Among these dark Satanic Mills?
Bring me my Bow of burning gold;
Bring me my Arrows of desire;
Bring me my Spear; O clouds unfold!
Bring me my Chariot of fire!
I will not cease from Mental Fight,
Nor shall my Sword sleep in my hand,
Till we have built Jerusalem,
In England’s green & pleasant Land.

Gedacht wordt dat het gedicht is geïnspireerd op het verhaal dat Jezus in zijn jonge jaren met Jozef van Arimathea heeft rondgereisd en daarbij ook Engeland zou hebben aangedaan. Vooral in Glastonbury is dit verhaal nog springlevend. Daar staat op de top van Wearyall Hill een boom, de Glastonbury Thorn, een meidoorn, die zou zijn gegroeid uit de staf van Jozef die hij daar in de grond heeft gezet. Bijzonder aan deze boom is dat hij twee keer per jaar bloeit waarvan 1 keer rond de Kerst. Vandaar de eerste twee regels ‘And did those feet in ancient time Walk upon England’s mountains green? And was the holy Lamb of God On England’s pleasant pastures seen?

Wat er waar is van het verhaal over Jezus die met Jozef van Arimathea Glastonbury heeft bezocht weet niemand. In de oudste bronnen over het christendom in Groot-Brittannië staat niets over Jozef en Jezus die Engeland zouden hebben bezocht. De eerste bronnen waarin dit genoemd wordt, en dan alleen Jozef van Arimathea, stammen uit de 9e eeuw. De verhalen rondom Jozef in Engeland zijn ook de bron van de graallegendes die in en om Glastonbury spelen. De boom uit de staf komt pas in de 16e eeuw voor in de boeken. De boom staat echt op Wearyall Hill maar is natuurlijk geen 2000 jaar oude meidoorn, hij is in 1951 aangeplant. Volgens oude geschriften heeft er wel sinds mensenheugenis een thorn gestaan op Wearyall Hill. De boom waarvan gezegd wordt dat het de originele boom uit de staf van Jozef was is in de burgeroorlog in de 17e eeuw door de mannen van Cromwell omgezaagd en in brand gestoken. De verhalen rondom de boom en het bezoek van Jezus werden gezien als vals bijgeloof en dat mocht niet meer. De boom die daar voor symbool stond moest vernietigd worden.

Vandalen hebben de huidige boom in 2010 vernield door de takken af te zagen en sindsdien is de boom dood. Er zijn vlak na de vernieling nog een paar uitlopers geweest maar die zijn ook weer weggehaald door vandalen. Een stek van een oudere boom is in 2012 geplant en binnen drie weken weer vernield.

Een andere boom van dezelfde soort staat onder andere bij de kerk in het dorp zelf en bij Glastonbury Abbey. Dit zouden stekken van de originele boom zijn. Een andere boom die bij de kerk stond is in 1991 doodgegaan. Gebruik is al 4 eeuwen lang dat met Kerst een bloeiende tak van de boom wordt opgestuurd naar de Koninklijke Familie. Omdat de boom op Wearyall Hill dood is stuurt men tegenwoordig een tak van de boom bij de kerk naar de Queen.

Het bijzondere aan de boom is ook dat nieuwe planten die zijn opgekweekt uit zaad ‘gewone’ meidoorns zijn die maar 1 keer per jaar bloeien. De variant die met Kerst en in mei bloeit net als het origineel is alleen met speciale stekken te vermeerderen. Daaruit is te concluderen dat alle nu nog levende exemplaren een stek moeten zijn van 1 origineel, wat dus volgens de legende de boom is die is gegroeid uit de staf van Jozef van Arimathea. Uit botanisch onderzoek naar de boom is gebleken dat het een soort is die ook in Israel voor zou zijn gekomen en daar wellicht ook vandaan is gekomen.

In Glastonbury staat een kruis, een geschenk van koningin Elizabeth II waarop staat ‘The cross, the symbol of our faith, the gift of Queen Elizabeth II, marks a Christian sanctuary so ancient that only legend can record its origin’. Daarmee refereert ook zij naar deze oude legende.

Als je vanavond niets te doen hebt of gewoon geen zin hebt in de inhoudsloze spelletjes die tegenwoordig de zaterdagavond tv domineren, schakel dan even over naar de BBC. Even een avond heerlijk Brits doen. En denk dan bij dit lied aan deze legende…

Hier de link naar YouTube voor als je toch iets anders te doen hebt vanavond 😉