Rozenkwarts

Rozenkwarts
Chemische fomule: SiO₂ (+Al, Fe, Na, Ti, Ca, Mg,
Mn, P), dus een kwarts waarbij de toevoeging van mangaan, ijzer en
titaan zorgen voor de roze kleur. Recente
onderzoeken tonen aan dat de mineralen die
zorgen voor de roze kleur wellicht verwant zijn
aan op dumortieriet. In de gekristalliseerde vorm zou dit vooral aluminium en fosfor zijn.
Hardheid: 7
Kristalstelsel: Trigonaal
Streepkleur: Wit
Breuk: Schelpvormig
Voorkomen: Belangrijke vindplaatsen zijn
Madagascar, Namibië, Kenia en Brazilië, maar ook
in Europa komt rozenkwarts voor, onder andere in Duitsland en Zweden.

Soms heeft rozenkwarts als het goed geslepen is een zesstralige ster, dat komt door insluiting van piepkleine, voor het oog onzichtbare, rutielnaaldjes. Dit noemen we asterisme. Ondanks dat rozenkwarts meestal in grote brokken zonder kristalvorm gevonden wordt hoort het toch bij de makrokristallijne kwartsen, omdat het onder de juiste omstandigheden wel de typische kristalvorm kan ontwikkelen. Soms wordt kristalvormende rozenkwarts ook apart genoemd als ‘roze kwarts’. Het wordt daarom ook wel in twee groepen ingedeeld, de kwartsvormende rozenkwarts en de zogenoemde anhedrale kwartsvorm met kleine, onzichtbare, kristallen. Herkenbaar voor brokken rozenkwarts is ook de wat ‘vettige’ glans.

Let op! Rozenkwarts verbleekt in zonlicht!

Folklore, mythologie en geschiedenis
De oudste kralen van rozenkwarts komen uit Mesopotamië uit 7000 voor Christus. De Assyriërs en de Romeinen gebruikten rozenkwarts in sieraden en voorwerpen. Bij de Grieken, Romeinen en Egyptenaren werd het ook gebruikt in potentie versterkende amuletten.
Volgens de Egyptenaren ging het ook veroudering tegen. De godin Isis zocht in de rivier naar door het water gepolijste rozenkwarts om mee over haar gezicht te wrijven. Er zijn tegenwoordig nog steeds mensen die rozenkwarts water gebruiken om hun gezicht mee te wassen, om rimpels
tegen te gaan. In Egyptische tombes zijn ook gezichtsmaskers met rozenkwarts gevonden. In de huidige Egyptische tempels van Isis wordt nog vaak rozenkwarts in water gelegd om met haar in contact te komen. In de Grand Canyon in Amerika heet een gedeelte ‘Temple of Isis’
en in dit stuk van de Grand Canyon is rozenkwarts ontdekt in het gesteente. Volgens een Grieks verhaal heeft rozenkwarts de roze kleur door het bloed van Adonis en Aphrodite. Aphrodites grote
liefde, Adonis, werd aangevallen door Ares die daarvoor de vorm van een groot zwijn had aangenomen. Terwijl Aphrodite naar Ado is rende raakte ze verstrikt in een struik met doorns en haar bloed dat ze daarbij verloor mengde met het bloed van Adonis en kleurde rozenkwarts roze.
Zeus had toch wel medelijden met haar en bracht Adonis zes maanden per jaar bij haar terug, daarom staat de steen bij de Grieken ook voor hernieuwde liefde. Ook gaat het verhaal dat Cupido en Eros rozenkwarts aan de mensen hebben gegeven in de hoop dat de mooie roze kleur ze zou inspireren meer liefde in hun leven te voelen.
De Romeinen gebruikten stenen ook om zegels van te maken. De zegels van Rozenkwarts werden gebruikt om bezittingen mee vast te leggen.
In de middeleeuwen werd rozenkwarts gebruikt in juwelen, vooral koninklijke juwelen. En als geneesmiddel, soms vermalen tot poeder.

Fakes & frauds
Rozenkwarts wordt zelden nagemaakt en is meestal echt. Pas wel op voor verwarring met roze andesopaal en kwarts die roze is door hematietverkleuring