Charoiet is een prachtig en zeldzaam paars silicaat mineraal. De chemische formule is K(Ca,Na)2Si4O10(OH,F)•H2O
Het heeft een hardheid van 5 – 6 op de schaal van Mohs en behoort tot het monoklien kristalstelsel. Het wordt alleen in massieve vorm gevonden en heeft geen zichtbare kristallen. De typelocatie en enige vindplaats ligt in Rusland, zo’n 70 kilometer van de Chara rivier waar het de naam aan dankt. Typerend voor charoiet zijn de patronen die lijken op golven en het glanseffect, de chatoyance, veroorzaakt door de vezelige structuur.
Het mineraal is al bekend sinds de jaren ’40 van de 20e eeuw, maar werd pas in 1978 officieel beschreven. In eerste instantie was met niet overtuigd van de echtheid van dit materiaal en dacht men dat het om geverfde steen ging.
Naast de paarse golven kan charoiet ook zwarte vlekjes hebben. Dit is meestal aegirien. Er kunnen ook gele vlekjes inzitten. Dit is tinaksiet, canasiet of steacyiet. Dit laatste is een radioactief mineraal. Charoietstukken waar dit bij inzit kan daarom heel licht radioactief zijn. De straling is nauwelijks waarneembaar (het geeft ook alleen alfa en bèta straling af, geen gamma straling), maar het is wel iets om rekening mee te houden als je het bijvoorbeeld dagelijks als hanger zou willen dragen.
Charoiet is een mineraal, maar er bestaat ook een gesteente dat charoitiet heet. Dit is een gesteente dat hoofdzakelijk (meer dan 50%) bestaat uit charoiet, maar daarnaast ook nog een aantal andere mineralen bevat, waaronder de net genoemde samen met veldspaat en kwarts.
Charoiet is afkomstig van het Murun Complex, Malyi Murun Massief in Oost-Siberie. Het wordt gevonden in syeniet en ander alkalisch gesteente dat tijdens een intrusie in het Onderkrijt is ontstaan.

Fakes & frauds
Helaas is er namaak charoiet op de markt. Dit is klei in meerdere paarstinten die in golfpatronen gebogen is. Het is vrij eenvoudig om nep van echt te onderscheiden als je op de volgende kenmerken let:
De namaak is vrij zacht en is zonder enige moeite in te krassen met een mesje. Echte charoiet kan alleen met veel moeite ingekrast worden.
De nep variant heeft geen zwarte of gele insluitsels.
De nepvariant vertoont geen enkel glanseffect en er is geen vezelige structuur in te zien.
